środa, 30 października 2013
{000} Kartka z pamiętnika.
…wszystko, co nas otacza, ma dwoistą naturę. Jedna to ta powierzchowna, na podstawie której możesz stwierdzić, czy coś jest gładkie czy może kujące, czy jest ciepłe czy zimne. Możesz tego dotknąć, wziąć do ręki, możesz to zobaczyć, podziwiać. To to zwraca twoją uwagę, powoduje, że chcesz dowiedzieć się więcej. Pcha cię w głębiej, w stronę drugiej natury. Sfery duchowej. A ta wchłania cię powoli, powoli opuszcza płatki, byś mógł się coraz bardziej zagłębiać w jej wnętrzu. Poznać, odkryć i zrozumieć. Wykorzystać.
Oba te oblicza mogą być przyczyną zguby niejednej istoty. Pchają ludzi w pułapki, sieci zobowiązań, zatracają w sprawach, które w ogóle nie powinny ich dotyczyć. Przez wygląd odwracamy wzrok od prawdziwych wartości, zajmujemy umysł rzeczami nieistotnymi, a te następnie nas wchłaniają. Gubimy się, zatracamy swój cel, plączą nam się nogi i w końcu potykamy się, by zetknąć się ostatecznie z ziemią. A wtedy możemy już tylko żałować tego, czego nie zrobiliśmy, tego, co popełniliśmy.
Życie to tylko potok pomyłek.
Każdy z nas jest jedną, wielką pomyłką.
Lapis Lazuli,
dzień piętnasty.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
To jest takie prawdziwe i przejmujące. W zupełności się z Tobą zgadzam. Skoro "Kartka z pamiętnika" jest taka ciekawa, co kolejne rozdziały zapowiadają się zajebiście intrygujące. Życzę dużo weny i cierpliwości.
OdpowiedzUsuń"Każdy z nas jest jedną, wielką pomyłką." ~ wspaniale ujęte i oddające sytuację.
xoox
Fun Ghoul
Przynajmniej moją, osobistą sytuację *__*
UsuńMyślałam, że to frerard, więc się zdziwiłam :) Chyba, że tak się zaczyna Twoje nowe opowiadanie?
OdpowiedzUsuńTen tekst jest prawdziwy. Życie to jedna wielka pomyłka, ale czy wszyscy ludzie to pomyłki? Trochę trudne pytanie. Mi się czasami wydaje, że ja jestem jednym, wielkim błędem. Nie wiem czy tak jest. Dobra, nie będę się nad tym zastanawiała, bo jeszcze zrobi mi się smutno.
xoxo